daar ligt hij dan, ontdaan van kop en kieuwen
zo’n vissenlijk heet ook wel zeebanket
mijn God, wat cynisch … hoe verzin je het
voor mij beslist dus geen Hollandse nieuwe

je pakt hem bij zijn staart en laat hem zakken
dan glijdt hij tergend langzaam in je strot
dat noemt men dan het toppunt van genot
ik zou hem liever bij het afval kwakken

en kijk eens goed, hij is nog rood van binnen
daar zit ook nog een flink stuk ruggengraat
nu krijgt mijn maag het werkelijk te kwaad
hoe kan een mens zo’n marteling verzinnen

“geen haring”, roep ik uiterst vastberaden
nog liever hap ik in een emmer maden

Schrijver: Daan de Ligt